Zamir i Lafzatullah

Zamir se odnosi na slovo ( هـ ) na kraju riječi. Izgovara se s produženjem ako prethodno slovo ima harakat (vokalni znak). Ako prethodno slovo ima sukun (cezm) ili nema harakat, izgovara se bez produženja. Lafzatullah ( الله ): Izgovor slova ( ل ) u ovoj riječi mijenja se u zavisnosti od prethodne vokale: ako prethodno slovo ima fethu ili dammu, ( ل ) se izgovara debelo. Ako prethodno slovo ima kesru, ( ل ) se izgovara tanko.